Küçük bir martıyla randevum vardı...

Ve işte evimdeyim…

Ama beni çağırıyordu;

Çengelköy,

Kanlıca ,

 

Rumeli Hisarı,

Ortaköy,

İstiklal,

Ve tabii ki en çok özlediğim, sevgilim..

Ne çok seviyorum seni

Sebebi nedir bilmiyorum ama ruhum değişiyor sanki

Gözlerim bi farklı bakıyor orada

O küçük kahvehanede bol köpüklü Türk kahvesi içmek

Kare kare fotograf cekmek

Doyamadığım anlardan ...

 

Ve tabii asıl sebebi ziyaretimiz bu masalsı kente

Küçücük dünya tatlısı bir martı

İlk zamanlarında yanında olmak istedim ki beni hiç unutma

Seni doğmadan sevdim

Ama seni hissetmek, görmek bir hafta da olsa büyüdüğünü görmek

Dünyada paha biçilemeyecek anlardan birkaçı

 

Küçücüğüm

İyiki geldin hayatımıza

Gelişin gibi ömrün boyunca nese, mutluluk getir

Annene, babana, seni seven, dörtgözle bekleyen herkese ve tabii ki halacıgına…

zeynep