Artık başlığı da değiştirmek gerek sanki. Ne evde komşuyuz ne de işte artık. Kolum kanadım kalkmıyor...
Sanki o değil de ben gidiyorum. Öylesine bi boşluktayım ki anlatamam. Gülüyorum, eğleniyor gibiyim ama asıl izin dönüşü anlayacam yokluğunu :(
Çok uzağa gitmiyor hızlı tren sayesinde 1,5 saatlik yol, hem yabancı bir yere de gitmiyor benim doğduğum, büyüdüğüm şehre, benim de yaşamak istediğim şehre gidiyor.
Bunlar benim teselli cümlelerim ama kapı komşusu gibi olmayacak
Tam 2 sene oldu tanışalı. Ama sanki ben doğduğumdan beri tanıyorum onu.
2 erkek kardeşimden sonra 1 de kız kardeşim olmustu benim, Ankara'daki ailem gibi...
Napalım yapacak bişey yok.
Seni çok seviyorum canım dostum, komsukarem yolun açık olsun...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder