5 Ocak 2011 Çarşamba

İki birden, bir de hiçden iyidir...

Polyana’nın mutluluk oyunu bilmeyen yoktur herhalde.
Bizim kuşağın en sevilen klasiklerinden biridir.
Nasıl bir yer ettiyse hayatımda hep becerebildiğimi düşünürüm bardağı dolu görmeyi, benden daha zor durumda olan insanlardan güç almayı…

İnsan şanslarını görebilmeli hayatta. Sadece şansızlıklarını ya da öyle olduğunu sandıklarını görmek işleri kördüğüme döndürmekten başka neye yarar ki. Hem bunlar gerçekten şanssızlık mıdır? Bilmiyoruz ki…

Eğer ki bizleri dinleyen insanlar varsa…
başkalarının tecrübelerinden tecrübe edilmezse de… kendi tecrübelerini bizimle paylaşan dostlarımız varsa …
ailemiz yanımızdaysa…
hayata daha da sıkı sarılmalı bence.














Kimsenin hayatı kolay değil…

zeynep

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder